گل مهشید
این اثر عاشقانه از جدیدترین سروده های بنده به پاسداشت خدمات بانو مهشید ح درسایت هم میهن سروده و تقدیم ایشان گردید.امید که مقبول افتد
گل مهشید
پریشان گشته ام از عشق تو امّا، پشیمان نه
پُر از تشویش گردیدم ولی خالی ز ایمان نه
همه عمرم ز فقدان مَه روی تو آخر شد..
شدم آواره کوی تو امّا ، خانه ویران نه
شب وروزم همه درحسرت وصل تو باطل شد
شکست این قلب خونینم ولیکن ،عهد و پیمان نه
منم مجنون ترین دلداده ناز گل مهشید........
سر بی نان نهادم بر زمین،بی ذکر جانان نه
برای من که بی پروا دهم جان در ره محبوب
هراسی دارم آیا از خروش یکّه تازان؟ نه....
وصالت پیشکش، حتّی به رویای تو ، می بالم
خیال تو شود آیا ،،نصیب باده نوشان؟؟؟؟ نه..
زمان بگذشت و اقبال من ژولیده حسرت شد..
به جز نسیان یاد تو نگردیدم هراسان ،،نه ..
سروده علی احمدی(حادثه) به سفارش و در وصف بانو مهشید حسینی نازنین از همراهان ادبی سایت هم میهن ........سروده شده به تاریخ سحرگاه بیست و چهارم مهر ماه سال یک هزار و سیصد و نود و هفت هجری شمسی ...مقارن ساعت چهل دقیقه بامداد روز سه شنبه کرج گلها .دفتر منظومه مهتی اب
جمعه 4 آبان 1397 - 4:21:06 AM